Je weet dat als je niets onderneemt, er niets veranderd. Je moddert wat aan en je wacht eigenlijk al een tijdje op jezelf om er iets aan te doen. Lachen gaat je moeilijker en moeilijker af. Je bent ook geen leuk gezelschap meer, niet voor jezelf en niet voor je omgeving. Je hebt moeite om alles te verwerken. Je voelt je een beetje kwaad en mis begrepen.

Het lukt je niet om de draad op te nemen en weer een perspectief te zien.

Je voelt dat mensen je soms mijden. De neerslachtigheid en de depressie liggen op de loer. Je slaapt niet goed, je spijsvertering sputtert, je piekert je suf en je voelt je steen moe.

Je bent niet goed bezig en straks wordt je ziek.